Voor je boekpresentatie of boekbespreking

Vertel eens wat grappigs of geks over jezelf…

Weet je wat veel leuker is: bedenk maar wat. En kijk dan of ze je geloven!

Hoe schrijf je een boek?

Het begint voor mij bij iets wat me heel erg raakt. Iets waarvan ik stiekem moet huilen of heel erg moet lachen. En dan vraag ik me af: Hoe is deze situatie ontstaan? Wat is ervóór gebeurd? Als je dat weet, heb je een verhaal. En dan begin ik gewoon met schrijven. En tijdens het schrijven denk ik steeds: Als ik dit zelf zou lezen, zou ik dan nog steeds willen doorlezen? Zo nee, dan ga ik net zo lang rommelen, tot ik denk: ja, hier zou ik door willen lezen. En dan ga ik verder.

Je hebt veel over geloof geschreven, toch?

Ja, ik geloof zelf in God en ik vind het super belangrijk dat mensen vrij zijn. Veel van mijn boeken gaan daarom over hoe gelovigen soms vervelend doen: hoe ze anderen bang en onvrij maken. Dan probeer ik uit te leggen dat dit niet te bedoeling is en dat geloven ook fijn kan zijn. In mijn verhalen komen ook soms gelovige mensen voor: christenen, Joden, moslims, hindoes, Boeddhisten, taoïsten, eigenlijk van alle religies wel. De meeste mensen zijn gelovig, dus dan is het logisch dat in verhalen ook gelovige personages voorkomen.

Is het moeilijk om een kinderboek te schrijven?

Nou, het is echt veel moeilijker om het verkeer te regelen of de gootsteen te repareren. Maar ik heb er wel lang voor geoefend. Toen ik 19 was schreef ik voor het eerst een kinderboek. Eén vriendin wilde het wel lezen. Ze deed heel erg haar best. Uiteindelijk was het enige dat ze erover zei, dat er één leuk grapje in zat: dat de hoofdpersoon ‘aaaaaAAAAAH’ zei.

In de jaren erna heb ik veel meer stukken van boeken, halve boeken en complete boeken geschreven. Die heb ik allemaal niet naar uitgevers opgestuurd, want ik vond ze niet goed genoeg. Maar bij De geheimen van Sterrenstad wist ik vanaf het begin: dit wordt echt goed. Dit ga ik zeker weten opsturen.

Heb je een leuke foto die ik kan gebruiken?

Wat vind je hiervan?