De geheimen van Sterrenstad | Reinier Sonneveld
2 februari verschijnt mijn eerste jeugdroman, bij mijn droomuitgeverij Lemniscaat: De geheimen van Sterrenstad!
Gebonden | Prijs: € 15,99 | ISBN: 9789047718499 | NUR: 283
Achterflap
Ilya woont in Sterrenstad. Daar worden Russische kosmonauten opgeleid, om later de ruimte in te gaan. Maar deze plaats staat in geen enkele atlas en Ilya ontdekt dat er nog veel meer niet klopt.
Als zijn vader verdwijnt en niet meer terugkeert, laat Ilya het er niet bij zitten. Samen met vriendin Zlata gaat hij op onderzoek uit en reist hij verder dan een kind ooit heeft gereisd.
Wat vertelt zijn moeder hem allemaal niet? Wat houdt misschien wel iedereen voor hem verborgen? En wil hij eigenlijk wel meer ontdekken?
De geheimen van Sterrenstad is een verhaal vol mysteries, ontdekkingen en emoties. Het blijft spannend tot het laatste woord.
Over het schrijven
Op mijn negentiende schreef ik, tijdens een lege zomervakantie, mijn eerste jeugdboek. Eén vriendin kreeg ik zo gek om die te lezen en zij vertelde dat ze dat ene grapje zo leuk vond, waar de hoofdpersoon ‘aaaaaAAAAA’ zegt.
Dat manuscript stuurde ik maar niet op naar uitgevers.
Sindsdien kocht ik regelmatig jeugdboeken, gewoon omdat ze zo lekker weglezen, maar ook om ervan te leren. Hoe deden ze dat nou, die grote schrijfhelden van me: Thea Beckman, Louis Sachar, John Green, Yorick Goldewijk, Tjibbe Veldkamp…
En intussen natuurlijk blijven oefenen, oefenen, oefenen. Eerste hoofdstukken, halve romans, complete romans. Allemaal in een grote doos, samen met honderden onuitgewerkte ideetjes.
Afgelopen Kerstvakantie (2025) verveelde ik me, ik pakte die doos er weer eens bij, combineerde drie ideeën die me het meest raakten, en opeens zag ik het voor me. Dit was iets. Hier had ik al die jaren voor geoefend. Dit had ik zelf als kind willen lezen. Dit zou ik onze zoon willen voorlezen.
Jesse en ik – nog een beetje beduusd – vlak na haar telefoontje, met voor ons het contract.
Dus aan het schrijven en daarna voorlezen, elke avond een hoofdstuk, waarbij onze zoon steeds opmerkte wat wel werkte en wat minder, waarna ik alles herschreef en nu wel opstuurde. Naar Lemniscaat. Natuurlijk. Bijna al mijn schrijfhelden hebben daar hun huis.
Kreeg ik al na twee weken een telefoontje. Ja, hier is Jesse, de directeur van Lemniscaat. Wat ik nou voor fantastisch boek had geschreven. Of ik wel wist hoeveel manuscripten er jaarlijks opgestuurd worden (duizenden) en bij hoeveel ze het einde halen en uiteindelijk uitgeven (één, bij een goed jaar).
En of ik toevallig mijn schoenen al aan had om héél snel naar het kantoor te komen om een contract te tekenen.
Recensies over een eerdere roman
Er verscheen eerder een thriller voor volwassenen van mijn hand, De hoogvlieger. Hieronder, als lekkermakertje, enkele recensies:
‘Spectaculair.’ (Vrij Nederland Thrillergids 2024)
‘Een meer dan geslaagd debuut. De vele wendingen houden de lezer geboeid… Voortdurende actie…’ (Gijs Korevaar, Nederlands Dagblad ★★★★)
‘In een staccatissimo stijl vlieg je door deze thriller…’ (Hans Loeve, boekhandelaar van het jaar 2023/2024)
‘Griezelig actueel…’ (De Nieuwe Koers)
‘Ontzettend goed’ (BoekenMening ★★★★★)
‘Een meeslepend boek mét een boodschap. Een thriller die je aan het denken zet, én zo spannend dat je alles om je heen vergeet.’ (Katholiek Nieuwsblad)